سفر که گریه ندارد

بی تاب شده ام، مثل روزی که پدر رفته بود و همه شهر برایم غریبه بودند

انگار هیچ کس نبود

تازه یادم افتاده که سفر کرده ای

فکرش را نمی کردم که نبودنت در شهر دلم را آشوب کند

تازه فهمیدم که نزدیک بودن و ندیدن چقدر خوب است

سفر که گریه ندارد...

نمی دانستم وقتی کسی، دوستت دارد یعنی همه چیز تور ا دوست دارد

بی آنکه بگوید دوستت دارم

حتی صدای زنگ گوشی تو را از همه بیشتر دوست می دارد

....

چقدر دیر فهمیدم

آنقدر دیر که نه تنها صدای زنگ گوشی ام  عوض شده که همه چیز زندگی ام...

و صدایی که دیگر نیست...

سفر که گریه ندارد...

موقع سختی که میشه واسه دلداری به هم دیگه میگیم خوبه که میگذره

درسته! عمر ما میگذره اونقدر سخت که هرچقدر فکر میکنی کجای زنده بودنت زندگی کردی رو به یاد نمیاری....

اونوقت پر از وحشت روزهایی میشی که فقط از اون ها رد شدی و عمرت میشه پل حسرتی که از روی آرزوها گذشته ...

سختی هایی که خدا خواسته

و آسایشی که خدا نخواسته...

سفر که گریه ندارد...

چی باید بشه که همه چیز درست بشه؟؟؟

کی همه چی آروم میشه؟؟

سفر که گریه ندارد...

بعضی آدم ها مثل آفتاب زمستون هستندنه گرمای درست و حسابی دارند که دل گرمت کنند، نه نیستند که امید به انها نبندیحواسم باشه، حواست باشه که نمیشه روی این آدم ها حساب باز کردباید یه تصمیم مهم گرفتاون ها رو سفر که گریه ندارد...

اینقدر نزدیک که فکرش را هم نمیکردم

کاش آرزوی دیدار باقی می ماند

ندیدن گاهی خوب است

شاید هم نه 

اما خوب شد دردم دوا شد

یک درمان و هزار درد تازه در جانم ریخته شد...

سه شنبه های کوتاه خداحافظ...

سفر که گریه ندارد...

 ما زن‌ها رسم خوبی داریم.

زمانه که سخت می‌گیرد، شروع می‌کنیم به کوتاه کردن...

ناخن‌ها، موها، حرف‌ها، رابطه‌ها ...

ویرجینیا_وولف

سفر که گریه ندارد...

ویحدث ان یبکی فیک کل شیء الا عینیک...

گاهی تمام وجودت گریه می کند جز چشمانت...

غاده السلمان

سفر که گریه ندارد...

انگار دارم دور خودم می چرخم

دور تسلسل

دارم به همه ی گذشته بر می گردم

با همه ی آدم ها 

اما بعضی ها دیگه نیستن

دیگه نیستن...

خودمم دیگه نیستم

فقط راه میرم، نفس می کشم و جسمم رو با خودم اینطرف و اونطرف میبرم....

اما نیستم...

نیستم

 

سفر که گریه ندارد...